ปีนี้ เป็นปีที่ลุงอาจจะได้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ โป๊ย เป็นปีท้ายๆ เพราะทุกๆ ปีในครอบครัวของลุงได้มีการจัดงานทำบุญในวันเสียชีวิตของลุงอยู่แล้วเป็น ประจำทุกปี แต่เพียงแค่ลุงสั่งกำชับเอาไว้ว่าไม่อยากให้โหมประโคมข่าว และไม่ต้องให้มีภาพออกงานไปอย่างเอิกเกริก
ดูอย่างคนอื่นในครอบครัวลุง ไม่ว่าจะเป็น พ่อ แม่ มีงานออกจะยิ่งใหญ่ แต่ทำไม โป๊ย ที่เคยเป็นถึงไหนต่อไหน แต่การจัดงานแทบไม่มีให้เห็น
ที่เคยเอาไว้ว่า ตอนนี้ลุงมีอาการสับสน เพราะลุงไม่ยอมกินยารักษา โรคพาร์กินสัน และ โรคอัลไซเมอร์ ซึ่งปกติอาการเหล่านี้ ลุงเคยแสดงออกมาทีหนึ่งแล้วเมื่อตอนที่ลุงเข้ามานอนใหม่ๆ คราวนั้น ลุงแค่เพ้อถึง หมอชิต และอื่นๆ อีกนิดหน่อย แต่มาคราวนี้ ลุงได้หันมาพูดถึงเรื่องเก่าๆ ไล่มาตั้งแต่ สมัยที่ลุงเด็กๆ ที่ลุงโดนพ่อเลี้ยงชาวต่างชาติทำร้ายร่างกาย และ เรื่องที่ลุงต้องเป็นคนพิการ
แต่เรื่องที่สำคัญ ที่ลุงได้เล่าให้คนใกล้ชิดฟัง ซึ่งก็อาจไม่รู้ได้ว่า เรื่องที่อยู่ในความทรงจำ ของลุงนั้นมันจะมีข้อเท็จจริงมากน้อยเพียงไหน แต่โดยปกติ เท่าที่รู้มา เวลาลุงทีอาการทางสมองก็มักจะเพ้อเรื่องเก่าๆ ที่เชื่อได้ว่ามีมูลแทบทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ ซูซี่ ไปวิวาห์เหาะ ตรงนี้ลุงมักจะกล่าวถึงอยู่บ่อยครั้ง นั่นก็แสดงว่า ลุงยังคงฝังใจ และเสียใจในเหตุการณ์ของเธอ อยู่มากมิใช่น้อย
แต่เรื่องที่คิดว่านั้นเป็นเรื่องส่วนตัวของ ซูซี่ ไม่เกี่ยวอะไรกับลูกจ้างเท่าไร มีผลกับลูกจ้างน่าจะเป็นเรื่อง เช้าวันนั้น เสียมากกว่า
เท่าที่ทราบมาลุงได้สั่งเอาไว้ว่า ถ้าลุงตายไป ขอให้ เอา อังคาร ไปเก็บในสุสาน และ เศษกระดุก ไปเก็บไว้ ในที่ๆ ใกล้กับ โป๊ย ให้มากที่สุด
และให้มีการจัดระลึก ถึง โป๊ย ให้มากกว่า ในยุคนี้ เพราะในยุคของลุงนั้น ลุงไม่สามารถทำได้
วันนี้ ครอบครัวลุง ได้เริ่มมีการจัดแจงงานของ โป๊ย กันแล้ว แต่ว่าก็คงจะเป็นการภายในเหมือนเช่นเคย เห็นว่า ปีนี้ จะจัดให้ยิ่งใหญ่กว่าทุกๆ ครั้ง เพราะ อะไรก็คงจะทราบกันดี
ส่วนเรื่องที่ว่า
มีการก้าวข้าม เข้าไปจริงหรือไม่ มีการร้องไห้ข้างเตียงหรือไม่ แพะทั้งสอง เห็นจริงหรือไม่ หลังเหตุกาณ์ มีการทำอะไรบ้างเพื่อทำลายพยานหลักฐาน บ้าง
ก็คิดว่า ไม่แต่งต่างไปจากที่ทราบๆ กัน
No comments:
Post a Comment