Sunday, April 25, 2010

ตอนที่ 117

หลังจากที่จ่าหนีความวุ่นวายของโรงงานและการเหนื่อยล้าจากการที่ต้องถ่าย เลือดเพื่อรักษาโรคที่จ่ากำลังต่อสู้อยู่ จุดหมายปลายทางที่จ่าเลือกที่จะไปพักผ่อนนั้น จ่าเลือกแดนปลาดิบ เป็นสถานที่พักผ่อน ที่แห่งนี้เมื่อหลายปีก่อน จ่าก็เคยมาสร้างวีรกรรม ที่หน้าอับอายให้กับวงศ์ตระกูล มาแล้ว คราวนั้นจ่าพา สุทธิดา มาออกงาน แต่ทางเจ้าภาพที่นั่นเขาเป็น ของแท้ ไม่ใช่ของเทียม ที่จ่านึกอยากจะพา เมียคนไหน มาออกงาน แล้วต้องคอยให้ลูกจ้าง มาคอยกางร่ม โบกพัดให้ และมันก็ไม่ใช่โรงงานของจ่า คนที่นั่นเขาก็ไม่แฮปปี้ และลำบากใจที่ จะมาต้อนรับ และกราบไหว้เมียดารา

ที่สำคัญ ตอนนั้นจ่ายังไม่ได้หย่า กับเมียอ้วน เลยด้วยซ้ำ เจ้าหน้าที่ของแดนปลาดิบ เขา ก็เลยไม่ให้ความสำคัญ แต่ด้วยความที่จ่าเอาแต่ใจ เพราะเด็กๆ ป้านั้นตามใจจ่าเป็นอย่างมาก ทำให้จ้าเสียผู้เสียคน เข้าคำกล่าวที่ว่า พ่อแม่รังแกฉัน มันก็คงไม่มีอะไรที่ผิดปกติ ยกเว้นแต่เพียงเมียที่จ่าพาไปด้วยนั้นมันไม่ใช่ รัศมีจันทร์ ก็เคยได้บอกไปแล้วว่า ถ้าไม่นับหน้ากล้อง ที่ทั้งคู่ต้องตีบท คู่รักที่สุดแสนโรแมนติค แต่หลังฉากนั้นทั้งคู่หน้าแทบไม่อยากจะมองกัน จ่าพาเมียใหม่ที่เป็นสาวจำปี ไปที่แดนปลาดิบ คนนี้บ้านอยู่แถวๆ ถนน บางนา-ตราด ที่ชื่อว่าน้องเก๋ หน้าตาเธอจัดว่า สะสวยกว่าน้องนุ้ย เป็นไหนๆ ออกแนว หมวยๆ

คนนี้ แรงสุดๆ ไม่ค่อยฉลาด เหมือนกับน้องนุ้ย เพราะเวลาที่ จ่าจะแอบไปมีใหม่ เธอก็ไม่ค่อยปล่อยวาง ชอบตามไปราวีกับกิ๊กใหม่ๆ ของจ่า คนใช้ใกล้ชิด พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า สงสัยเธอคงจะอยู่ได้ไม่นาน ส่วนรัศมีจันทร์ ตอนนี้ก็ไปฝึก เรียนภาษาที่ อังกฤษ คาดว่าเร็วๆ นี้น่าจะกลับมาเร็วๆ นี้ ตอนนี้ก็คงใกล้จะจบหลักสูตรแล้ว และที่บ้านหลังใหญ่ก็จะมีครูจากที่ ที่เธอเรียนต่อ ป.เอก มาคอยสอนด้วย วิทยานิพนธ์ที่เธอกำลังทำนั้น เป็นเรื่องของ การส่งเสริม ให้ผู้หญิงมีบทบาทในสังคม

ตอนนี้อาการของลุงไม่สู้ดีเท่าไร กินข้าวได้ลดลง เมื่อวันก่อนลุงมีปากเสียงกับป้ารุนแรงพอสมควร นานจึงจะเห็นภาพเหล่านี้ที เพราะถ้าลุงไม่เหลืออดกับป้าจริงๆ ลุงจะไม่ทะเลาะด้วย เพราะลุงจัดเป็นประเภท ชมรมคนกลัวเมีย เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ลุงบอกป้าว่า ลุงไม่อยากให้มีการ?? เหมือนเมื่อ 4 ปีก่อน เพราะลุงคิดว่า ชายเล็กเอาอยู่ มีพี่ชายทั้งสองคอยเป็นแนวเสริม และเดี๋ยวพองานเสร็จ ลุงก็จะมอบกระเช้าไปทำขวัญ และออกหน้าจ่อ ทุกอย่างก็เรียบร้อย แต่ป้าไม่ยอม เพราะป้า ต้องการให้มีการแก้ไขปัญหา โดยใช้ไม้แข็ง เหมือนเมื่อ 4 ปีก่อน

ตอนนี้ป้าเลือกให้ความไว้วางใจกับ เหล่าหน้ากากเสือ เพราะป้ามีการวางทายาท ตั้งแต่ ระดับ หัวแถว ยันไปถึง นายร้อย เพราะกองกำลังแห่งนี้เท่านั้นที่ป้าคิดว่า จะสามารถค้ำสถานะของป้าของป้า ให้ตราบนานเท่านาน เพราะอีกไม่น่าจะเกิน 2 ปี หลังนี้ไป ทุกคนคาดการเป็นเสียงเดียวกันว่าลุงคงได้หมดเคราะห์แน่
ตอนนี้ทุกฝ่าย ก็ต้องเริ่มสร้างขุมกำลัง ป้าและ นาย ป คาดการณ์ ล่วงหน้าแล้วว่า โรงงานต้องมีการเปลี่ยนผ่าน ป้าคิดว่า ด้วยสติปัญญา และบารมีของจ่า ก็เป็นที่รู้กันดีอยู่ ป้าต้องจัดวางกำลังเหล่าหน้ากากเสือของป้าให้ ป้ามั่นใจว่า จะไม่มีสีเขียวฝ่าย แมว เข้ามาแทรกขึ้นเป็นใหญ่ได้

ตอนนี้ ป้า นาย ป และ เหล่า ที่ปรึกษาของป้า ก็กำลังหาทางออกให้กับจ่าอยู่ จ่าไม่โง่ จ่าเองก็อยากที่จะเป็น จ่าเฝ้ารอตำแหน่งนี้มาตั้ง เกือบ 40 ปี ก่อนที่จ่าจะควงเมียใหม่ไปเที่ยวที่ แดนปลาดิบ จ่ามีบอกมีเสียงกับ นาย ป เรื่องที่ จาต้องการให้นาย ป สาบานกับจ่าว่า นาย ป และต้องไม่มาเป็นก้างขวางจ่า และต้องมาภักดีกับจ่า แต่ นาย ป ไม่ยอม ทั้งคู่มีปากมีเสียงกัน จ่าก็เลย ใช้มือตบไปที่บ้องหูของนาย ป

จ่าตบเข้าที่บ้องหู ถึงสองครั้ง จน เลือดกกที่หูซ้าย นาย ป ถึงกลับล้มทั้งยืน ตอนนี้เห็นว่า อาการ นาย ป ก็ยังไม่ปกติอยู่ ตอนนี้ลุงแทบไม่เหลือสภาพที่จะบัญชาศึกสงครามของชนชั้น ป้าได้ยึดอาญาสิทธิ์ของลุง และตอนนี้ป้าสั่ง ชายเล็ก เปิดเกมส์รุกเต็มที่ แต่หารู้ไม่ว่า ชายเล็ก ปากกล้า แต่ขาสั่น เพราะชายเล็กถอดใจไปหลายรอบแล้ว แต่ก็รู้ว่า ถ้ายอมคราวนี้ ป้าไม่เลี้ยงต่อแน่ ป้าสั่งว่า สีนั้น เป็นเสี้ยนหนามในการขึ้นสู่ตำแหน่งของป้า งานนี้ถ้าป้าชนะ โรงงานก็จะย้อนกลับไปสู่ เช้าวันที่ 7 ตด อีกครั้ง วันนี้ ถ้าทุกอย่างเข้าทางป้า โรงงานก็จะอยู่ใต้อุ้งมือของป้า และ คนของป้า ไปอีกนานแสนนาน
—————————-

No comments:

Post a Comment